Met de komst van elektronische objecten stelde Tissot in de jaren dertig van de vorige eeuw zijn knowhow ten dienste van zijn klanten, zodat de door hen gegenereerde magnetische velden de bewegingen van de horloges niet verstoorden. Toch bleven magnetische velden de horlogemakers bezighouden. Met de komst van silicium als nieuw materiaal voor componenten in het regulerende onderdeel van een uurwerk, kan Tissot zorgen voor een veel betere weerstand tegen magnetische velden die worden opgewekt door alledaagse voorwerpen zoals mobiele telefoons, televisies, computers, haardrogers, radio's of magneetsluitingen van handtassen. De Tissot-horloges worden nog nauwkeuriger dan ooit.

De geschiedenis van Tissot
Chs Tissot & Fils werd in 1853 opgericht in Le Locle, in de Jura in Zwitserland, door het daar geboren en getogen vader-zoon duo Charles-Félicien Tissot en Charles-Émile Tissot. Zoals de meeste Zwitserse horlogemakers die in die tijd werden opgericht, begon Tissot als een comptoir, een assembleur van onderdelen die bij individuele makers in de regio werden betrokken. In dat eerste jaar leverde het bedrijf tussen 1100 en 1200 horloges aan de regio rond Le Locle.

In 1858 vertrok de jongere Tissot, Charles-Émile, naar Rusland en met de zegen van de tsaar verkocht hij in het hele rijk zakhorloges van het merk Tissot. Tussen 1860 en 1875 produceerde Tissot naast afgewerkte horloges ook reserveonderdelen en horlogegereedschap, naast andere kleine artikelen.

Ook opmerkelijk is dat Tissot gedurende de gehele periode van de late jaren 1800 talrijke onderscheidingen en prijzen ontving op verschillende industriële tentoonstellingen. Onder de prijzen die werden gewonnen waren de Diploma of Honour in Zürich in 1888, de Grand Prix en Goud Metaal in Antwerpen in 1890, de Grand Prix in Parijs in 1900, en de Eerste Prijs voor Chronometers en voor Marine Chronometers in de Concours de l'Observatoire de Neuchâtel in 1907.

Charles-Émile's zoon Charles was aan het eind van de jaren 1880 gevestigd in Rusland. Zijn zoon Paul werd geboren in 1890, en dochter Marie in 1897. Paul en Marie zouden beiden een belangrijke rol gaan spelen in de leiding van Tissot, waarbij Paul samen met zijn vader de algemene zaken zou behartigen en Marie de dagelijkse leiding van het bedrijf op zich zou nemen.

In 1918 reorganiseerde Tissot de werkplaatsen en veranderde ze van een fabriek in een productiebedrijf. Het bedrijf maakte uurwerken in haar eigen fabriek en begon met de massaproductie ervan.

Tijden veranderen, namen veranderen
Naarmate het eigendom van het bedrijf veranderde en overging van vader op zoon (en achter de schermen, dochter), veranderde ook de naam. In 1865 werd het bedrijf Charles-Emile Tissot & Fils. In 1917 veranderde de naam opnieuw, in Chs. Tissot & Fils - SA.

In 1930 en het nieuwe partnerschap met Omega ging Tissot onder de vlag van SSIH, en in 1976 verscheen de naam Tissot Marché Suisse SA. Uiteindelijk, in 1982, deed Tissot zaken onder de formele naam Tissot SA.